Een neutrale groep van tellers zal de jagers bijstaan tijdens de uitrol van het nieuwe protocol voor patrijzen. ‘Dit zijn geen controleurs, maar mensen die meehelpen het patrijzenbestand in kaart te brengen.’

Wie nog op patrijs wil jagen, moet vanaf dit jaar op een nieuwe, gestandaardiseerde manier de aanwezige kluchten in kaart brengen. Door een accurater zicht te krijgen op de grootte van de populatie, wil de Vlaamse Overheid een aangepast beleid voeren rond het wildbeheer van het akkervogeltje.

Om een vlotte overgang mogelijk te maken, nam Hubertus Vereniging Vlaanderen een aantal webinars op, waar in detail uitgelegd wordt wat een jager allemaal moet weten over het opgestelde telprotocol. Naast technische uitleg vindt de kijker ook een praktijkvoorbeeld uit West-Vlaanderen.

De overheid van haar kant voorziet professionele begeleiding in het veld, zodat niemand achteraf de resultaten kan betwisten en zodat alles objectief en correct verloopt. Voor die opdracht wordt Hoka Hey Wildlife Management ingeschakeld, een Limburgs bedrijf dat inzet op een duurzaam faunabeheer, met niet alleen ervaring met de patrijs, maar ook met ganzen, everzwijnen en exoten.

Geen extremisten

De man achter het bedrijf is Joep Grosemans. Hij verzorgt de coördinatie en communicatie tussen enerzijds het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) en anderzijds de wildbeheereenheden en de jagers. ‘De mensen die mee op pad gaan met de tellende jagers, zijn professionals en vrijwilligers met een achtergrond in de landbouw-, jacht- en natuursector, en ze hebben een bijkomende vorming genoten van het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO). Het zijn geen controleurs of extremisten, maar mensen met een hart voor de natuur, die naast hun eigen telling hun best zullen doen om de tellende jager te ondersteunen.’

Maar concreet gemaakt: wat zal Hoka Hey Wildlife Management doen?

Ten eerste: opleidingen geven aan betrokken WBE-verantwoordelijken. Grosemans: ‘WBE-besturen die inzetten op patrijs, kunnen bij Hoka Hey Wildlife Management lessen krijgen over het nieuw telprotocol. Op hun beurt lichten de WBE-besturen hun leden in. Met andere woorden: teach the teachers en verspreid op die manier de nodige kennis binnen de jachtsector.’

Die WBE-opleidingen vinden in alle provincies plaats, en gebeurt voorlopig –door de beperkingen van corona– in groepjes van vier. ‘Het volgen van deze cursus is geheel vrijwillig.’

Eigen databank aanleggen

De tweede opdracht van Hoka Hey Wildlife Management bestaat uit het houden van ‘referentie-tellingen’. 160 in totaal, verspreid over veertig willekeurig gekozen wildbeheereenheden. ‘Daarbij gaan neutrale waarnemers de tellende jagers in het veld vergezellen. Niet om te controleren, maar om onafhankelijk van elkaar de patrijzen te registeren volgens het nieuw protocol’, aldus Grosemans.

‘Dat kan misschien gevoelig liggen’, erkent Grosemans, ‘maar dat hoeft helemaal niet. De overheid voert die onafhankelijke tellingen uit om een eigen databank met gegevens aan te leggen. De waarnemer gaat nooit alleen op pad, maar altijd mét de jager. Niet om hem terecht te wijzen, maar hij kan, indien gewenst, wel concrete tips geven. Dat lijkt me in het voordeel van iedereen.’

Ook niet onbelangrijk om te weten: de jager kan zelf beslissen of hij de gezamenlijke ronde in zijn tellingen opneemt of niet (stel dat het een slechte avond is). En ook –aldus Grosemans: ‘de samenstelling van de telgroep is contentieus gebeurd. De vrijwilligers zijn zowel jagers als niet-jagers, en hebben naast een rustig en diplomatisch karakter ook een gematigde visie op jacht en natuur.’

De jagers in deze telgroep oefenen evenmin een bestuursfunctie uit in een WBE of een andere belangenorganisatie in de jacht-, natuur- of landbouwsector. ‘En wat het aandeel niet-jagers betreft, gaat het bijvoorbeeld om landbouwers, mensen die tuinen aanleggen, iemand van de Regionale Landschappen. Kortom, mensen met kennis van zaken, die bovendien een contract moesten ondertekenen waarin uitdrukkelijk staat dat alle informatie geheim blijft.’

Tot slot biedt Wildlife Management ook 70 ‘begeleide tellingen’ aan, die louter als ondersteuning dienen. ‘Jachtgroepen die willen tellen maar zich nog niet zeker voelen, kunnen beroep doen op getrainde tellers om hen bij te staan bij de opmaak van de telkaart tot de correcte codering van de telwaarnemingen. Deze coaching is vrijblijvend, dus niet verplicht, en is een gratis aangeboden dienst. De gekozen vrijwilligers zijn het merendeel mensen met een didactische achtergrond, en kunnen de zaken heel eenvoudig uitleggen.’

Strakke timing

Het nieuwe telprotocol voor patrijs werd door het INBO ontwikkeld, op expliciete vraag van Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir. Niet zozeer het protocol an sich stoot sommige jagers tegen de borst –de sector is namelijk zelf al langer vragende partij voor een meer wetenschappelijke aanpak (omdat de tellingen georganiseerd door andere instanties soms systematisch een ondertelling van de patrijs aangeven). Wel de strakke timing is een doorn in het oog. Maar, zegt Grosemans, ‘de sector moet er door –en niets doen is geen optie. De hulp van neutrale waarnemers en coaches kan dat proces stroomlijnen en vergemakkelijken.’

 

 

Vragen? Contacteer Hoka Hey Wildlife Management

Website: www.wildlifemanagement.be

Mail: [email protected]

Telefoon: 0496/06.80.48

 

Meer weten over het nieuw telprotocol? Bekijk op het YouTube-account van Hubertus Vereniging Vlaanderen de verschillende webinars. Vergeet niet op de ‘abonneren’-knop te drukken