Het belang van natuurlijke rust, maar vooral van verdraagzaamheid
In een recente Facebook-post betoogt bioloog Dirk Draulans het belang van de natuur als een bron van rust en welzijn voor de mens. Hij heeft een punt dat de natuur heilzaam kan zijn voor zowel het fysieke als mentale welzijn van mensen. Mocht je benieuwd zijn naar andere feiten waar we Draulans gelijk geven, bespaar je dan vooral de moeite om verder te lezen!
Dit gezegd zijnde, Draulans uit ook zijn bezorgdheid over de geluidsoverlast die soms wordt veroorzaakt door jagers in de natuur. Hij beweert dat de luide knallen niet alleen de fysieke, maar ook de mentale rust verstoren. Het is belangrijk om een zekere mate van verdraagzaamheid te behouden, want geluiden in de natuur zijn inherent aanwezig, of het nu gaat om dieren, wind, of andere menselijke activiteiten. Is het afwachten of Draulans ook de geluidsoverlast van treinen en autosnelwegen zal aankaarten?
Een andere bezorgdheid van Draulans gaat over het volgende: “In de wildbeheereenheid wordt er trouwens nog altijd gejaagd”. Ja, dat klopt beste Dirk. Het jachtverbod is enkel van toepassing op klein wild, de gespeelde verontwaardiging op Facebook is kleinzerig, alsook jouw stelling “Zo wordt controle op het jachtverbod natuurlijk moeilijk”. Het wordt stillaan tijd dat je jouw persoonlijke afkeer van de jacht even opzij zet, ter verbetering van onze natuur en het bevorderen van meer biodiversiteit, iets waar jagers zich al jaren voor inzetten.
De jachtsector onder de loep: feiten versus beschuldigingen
De continue aanvallen tegen de jachtsector werken niet bepaald constructief, wel integendeel, en niet in het minst de beschuldigingen alsof de fazanten die je tegenkwam ook uitgezet zouden zijn. We citeren even:
“Het was al vreemd dat ze niet IN de begroeiing zaten, maar erbuiten. Het was nog vreemder dat ze niet wegvlogen toen ik ze naderde, maar wegwandelden. Alles wijst erop dat ook dit uitgezette fazanten waren”
Over het (vlucht)gedrag van de fazanten zouden we het appreciëren mochten objectieve feiten de bovenhand krijgen t.o.v. persoonlijke meningen, alleen maar om de polemiek aan te wakkeren. Fazanten zullen bij gevaar weglopen, en al zeker niet het luchtruim kiezen zoals je beweert. Pas in laatste instantie, indien er geen andere uitwegen zijn, zal een wilde fazant wegvliegen. Dit gedrag is consistent met het natuurlijke gedrag van fazanten, ze foerageren nl. graag op akkers.
Over de individuele jager uit de WBE Waasland, die het nodig vond om illegaal wild uit te zetten, treden we je bij, het is illegaal en brengt de ganse jachtsector in een slecht daglicht. Dergelijke praktijken veroordelen we bij Hubertus Vereniging Vlaanderen heel sterk. Het ondermijnt eveneens de integriteit van de jacht.
Een oproep tot redelijkheid: Disproportionele maatregel
Waar we wel een probleem mee hebben – en dit heeft niets te maken met machtsverlies zoals je het zo mooi beschrijft – is het disproportionele karakter van de maatregel waarbij een ganse WBE wordt gestraft door de daden van een individu. Dit heeft alles te maken met gezond boerenverstand, met zin voor rede en rechtvaardigheid. De vergelijking om alle mensen een rijverbod op te leggen, omdat er iemand betrapt is op te snel rijden gaat hier perfect op, en is helemaal geen onzin. Je zou eveneens een ganse provincie een (ver)bouwverbod kunnen opleggen omdat één iemand van die provincie een bouwovertreding heeft begaan, of sterker… Draulans een verbod opleggen om natuurwandelingen te maken omdat er iemand de plastic verpakking van zijn snoepgoed heeft weggegooid.
In een wereld waarin we streven naar begrip en respect voor de natuur, zowel van jagers als van niet-jagers, is het van cruciaal belang dat discussies zoals deze worden gevoerd met respect voor de verschillende visies en met het streven naar een evenwichtige benadering van deze complexe kwesties. We moeten samenwerken in het belang van de natuur, in het belang van onze fauna en flora.
