‘In de toekomst zal het nog gebeuren: wolven die onder de wielen verdwijnen.’ Dat zegt Hans Broeckx van Het Nazoekteam, die vrijdag meezocht naar Billy. ‘Zorg daarom voor een werkbaar en wettelijk kader.’ 

Hans Broeckx, lid van Het Nazoekteam, kreeg vrijdagmiddag –tot zijn verbazing– een telefoontje van het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) om mee te helpen zoeken naar ‘de wolf uit Duffel’. Het dier, dat vooral negatief in het nieuws kwam door zijn uitvallen op vee, was in de ochtend aangereden door een grijze bestelwagen.

‘Plaats van afspraak: het centrum van Turnhout’, doet Broeckx het relaas van die dag. ‘ANB deed de coördinatie en ging uit van verschillende mogelijkheden. Ofwel was de wolf verderop gestorven aan zijn verwondingen. Ofwel lag het dier ergens gekwetst, en was het kwestie van op tijd de nodige zorgen aan te brengen. Ofwel –zo bleek achteraf– was de wolf ongedeerd.’

Broeckx en zijn Beierse bergzweethond werden erbij geroepen om het dier op te speuren. ‘Ik stelde wel één voorwaarde: dat ik mijn vuurwapen en mes mocht meedoen in geval van nood. Ik wilde noch mijn eigen leven noch dat van mijn hond riskeren. Een beest in het nauw gedreven, en mogelijk gekwetst, kan gevaarlijk uithalen. Weze het een wolf, een everzwijn of een ree.’

Broeckx had zijn hond –zoals altijd trouwens– ook een fluorescerende beschermvest aangetrokken.

De wolf in kwestie heeft volgens Broeckx een ‘serieuze bots’ gehad, waarna het dier door de klap in een haag belandde. In de grond stonden enkele duidelijke pootafdrukken. ‘Mijn hond begon te snuffelen en vond al vrij snel het spoor dat door de voortuin van een huis liep. Toen ik door enkele struiken terug de weg op kwam, toonde mijn hond geen grote interesse meer in het spoor. Toen dacht ik: de wolf is oké. Was hij zwaargewond geweest, mijn hond zou niet te stoppen zijn.’

Kon dat gebrek aan interesse niet eerder liggen aan het feit dat een wolf makkelijk een hond overmeestert? ‘Neen. Een hond kan een gekwetste concurrent aan, en bovendien gaf ik –als alfa– ook de opdracht om te zoeken en ondersteunde hem.’

In Duitsland wordt de Beierse bergzweethond wel vaker met succes ingezet bij het opsporen van aangereden exemplaren. ‘Onze honden genieten een speciale opleiding voor de nazoek van grofwild, maar voor de wolf is dit niet mogelijk’, zegt Broeckx. Hoezo? ‘Omdat ik niet over de nodige middelen beschik. Niet financieel bedoel ik, maar naar oefenstukken toe. Ik heb geen wolvenpoten waarmee ik kan trainen op geur, zoals ik bijvoorbeeld ook de lopers van everzwijnen gebruik.’

De effectieve zoektocht duurde een kwartier en stopte aan een kruispunt. Veel tijd werd verloren met het wachten op de politie, die voor de toestemming zorgde om te mogen speuren op privédomeinen. ‘Naar de toekomst toe moeten op dat vlak een aantal zaken worden uitgeklaard. Wat als iemand van Het Nazoekteam tijdens een opdracht op een agressieve wolf stoot? Wat met zelfverdediging? Wat met het mogen betreden van privé-domeinen waarop een gewond exemplaar ligt maar de eigenaar blijkt nergens in de buurt te zijn? De wet moet dat uitklaren en voor een sluitend werkbaar kader zorgen, zodat iedere actor met zekerheid kan handelen.’

De gezamenlijke zoekactie toont volgens Broeckx aan dat er nood is aan een samenwerking tussen alle actoren in het Vlaamse wolvenverhaal.

 

(Foto copyright: David ‘Billy’ Herman)

Dit nieuwsartikel delen:
RSS feed