Nieuwe voorzitter West-Vlaanderen: ‘Ik ben er voor alle jagers’
‘Betrek de jong jagers bij het beleid en geef die groep de nodige aandacht.’ Dat zegt Michel Vereenooghe in zijn eerste interview als nieuwe provinciaal voorzitter van West-Vlaanderen.
Vereenooghe werd na het overlijden van de vorige voorzitter, Yves Steverlynck, in oktober 2020 ad interim voorzitter van het Provinciaal Comité West-Vlaanderen. Half maart besliste het bestuursorgaan van de provincie om hem voorzitter te maken. Maar wie is Michel Vereenooghe?
Vooreerst: Wat doe je professioneel?
Ik ben een officiële dealer van Mercedes-Benz, ondertussen de derde generatie. De geschiedenis van het familiebedrijf, opgericht door mijn grootvader, start in 1930, tussen twee wereldoorlogen.
Waar ben je als jager actief?
In Roeselare, rond mijn deur, en in Poperinge. Ik ben lid van wildbeheereenheid Hoppeland en jaag ook in WBE ’t Veld.
Wat voor wild zit er?
In Roeselare vooral klein wild en waterwild. In Poperinge reewild, een populatie die vermoedelijk de Franse grens overstak en zich duidelijk thuis voelt in West-Vlaanderen.
Vanwaar komt de passie voor de jacht?
Geërfd van mijn grootvader, langs moeders kant. Elke zaterdagvoormiddag hoorde ik zijn verhalen over de jacht. Uren kon ik luisteren, zonder ooit verveeld te raken. Dat maakte een diepe indruk. Spijtig genoeg zijn wij nooit samen gaan jagen.
Hoe vergelijk je de jacht van vroeger met de jacht van nu?
Vroeger was het ‘gewoon’ jagen, het veld intrekken. Nu komt bij jacht veel meer beheer en veel meer administratie kijken.
Wat spreekt jou het meeste aan tijdens het jagen?
Ik heb een bureaujob. Ik zit veel; ik vergader veel. Als ik dan even buiten kan zijn, geeft mij dat ongelooflijk veel ontspanning. Daarenboven heb ik het geluk dat zowel mijn echtgenote als mijn twee zonen ook jagen. Wat heerlijke momenten geeft, eenmaal allemaal samen.
In West-Vlaanderen wonen en werken veel landbouwers. Is dat een voor- of een nadeel?
Hubertus Vereniging Vlaanderen streeft naar het onderhouden van goede banden. Dat is primordiaal. Zeker omdat ik als voorzitter actief wil inzetten op biotoopverbetering. De gronden zijn in West-Vlaanderen schaars en duur, dus is het belangrijk om een goede verstandhouding te hebben met de eigenaars, in dit geval dus landbouwers. En daarvoor zijn middelen nodig.
Wat zijn je prioriteiten als nieuwe voorzitter?
Ten eerste wil ik een voorzitter zijn voor alle jagers, en elke jager overtuigen om lid te zijn, lid te worden of lid te blijven van Hubertus Vereniging Vlaanderen. Ten tweede wil ik alle wildbeheereenheden evalueren, vernieuwen en verjongen. Derde punt: inzetten op de jeugd. Daarom is sinds kort de voorzitter van Jonge Jagers opgenomen in het bestuursorgaan. De sector moet jongeren overtuigen om zich meer richting een WBE te engageren, en WBE-besturen aanmoedigen om jongeren een kans te geven om zich te bewijzen. Ik kan ook melden dat Bart Coghe opgenomen is in ons bestuursorgaan en dat hij de functie WBE-consulent en secretaris in West-Vlaanderen op zich neemt.
Het nieuwe telprotocol patrijs iseen van uw eerste wapenfeiten. Hoe was je ervaring?
Ik was betrokken bij het overleg met het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO). Positief is dat er een uniforme manier van tellen is gekomen, wat een duidelijk en eerlijk beeld kan geven over de grootte van de populaties. Verschillende jagers zijn trouwens verrast dat er meer patrijzen zitten dan oorspronkelijk gedacht. Negatief punt: de snelheid waarmee het protocol in voege moest treden.
Wat kan West-Vlaanderen beter doen qua wildbeheer?
Ik zie nog mogelijkheden voor biotoopverbetering. De middelen van het Jachtfonds kunnen daarin een stuwende, stimulerende rol spelen.
Ga je iets aanpassen aan de provinciale werking?
Na de pandemie wil ik een groot kennismakingsevenement op touw zetten, zodat iedereen elkaar beter leert kennen. Daarnaast moet de communicatie met lokale en provinciale overheden een stuk transparanter, zodat de jagerij systematisch betrokken wordt bij beslissingen die over de sector gaan.
Hoe zie je de relatie met Brussel, het hoofdkantoor van Hubertus Vereniging Vlaanderen?
Ik pleit voor meer overleg tussen de voorzitters van de verschillende provincies onderling. Ga bij elkaar te rade. Leer van elkaar. Leer ook wat leeft in de andere streken. Dat overleg kan door Hubertus Vereniging Vlaanderen georganiseerd worden. Daarnaast vind ik het noodzakelijk dat er blijvend oog is voor een vlotte doorstroming van informatie vanuit Hubertus Vereniging Vlaanderen naar de provinciale besturen.
Iets anders. Hoe jou als mens te typeren?
Als ongeduldig soms. De zaken moeten vooruit gaan. Maar daarnaast ben ik ook een diplomaat. Ik hou niet van zinloze discussies en onrechtvaardigheid. Ik ben evenmin een tafelspringer.
Tot slot. Als je verplicht moest kiezen: klein wild of grof wild?
Onmogelijk om te kiezen. Klein wild vind ik meestal dicht bij deur. Grof wild is dan weer een aparte ervaring. De adrenaline die ik voel bij het horen knorren van everzwijnen: dat is voor mij onbeschrijfbaar.
