Standpunt: ‘Bestrijd invasieve exoten’
Wasbeer, nijlgans, muntjak: het bestuur van Hubertus Vereniging Vlaanderen roept haar leden op om invasieve exoten te bestrijden. ‘Het probleem zal alleen maar in intensiteit toenemen, zeker nu de wereld geen grenzen meer kent’, staat in het voorwoord van De Vlaamse Jager van april.
Hoe het verleden soms op een merkwaardige manier doorspeelt in het heden, toont het verhaal van de wasberen. Het diertje leefde oorspronkelijk in Noord-Amerika, maar Rudolf Hess, in de beginjaren van het nazisme de belangrijkste pion van Hitler, gaf destijds de opdracht om een aantal exemplaren te laten overbrengen naar Duitsland. Hij wilde met de wasberen kweken, om later uit te zetten.
Resultaat? De gevangengenomen kolonie overleefde de oversteek en nadien de Tweede Wereldoorlog, begon massaal te kweken en zit momenteel verspreid over grote delen van Europa. Ook in Vlaanderen komen meer meldingen binnen, als gevolg van een onbesuisde beslissing meer dan tachtig jaar geleden.
Over die problematiek – invasieve exoten – gaat een nieuwe aflevering van HubertusTV, die u kunt bekijken op de zender en de website van PlattelandsTV.
De uitzending bespreekt naast de wasbeer ook de Chinese muntjak en de nijlgans – soorten die het goed doen in het Vlaamse landschap, maar die niettemin voor schade en ongemak zorgen, en soms een regelrechte bedreiging vormen voor (kwetsbare) inheemse fauna en flora.
Maar het had evengoed over de rosse stekelstaart, de beverrat of de Siberische grondeekhoorn kunnen gaan.
Daarom zijn jagers, als onbetaalde maar geëngageerde bewakers van de biodiversiteit, het aan zichzelf verplicht om intensief mee te werken aan de bestrijding van invasieve soorten. En eigenlijk is dat geen kwestie van te willen, maar van te moeten. Het behoort tot het takenpakket van iedere wildconservator.
Dus, concreet: de jager die een invasieve exoot in het vizier ziet verschijnen, die haalt zonder twijfelen de trekker over.
Het probleem zal trouwens alleen maar in intensiteit toenemen, zeker nu de wereld geen grenzen meer kent – en toerisme, economisch transport en illegaal vervoer van dieren de natuurlijke barrières één voor één slopen. En temeer omdat de kwestie van invasieve exoten ook bomen (zoals de Amerikaanse vogelkers) en woekerplanten (zoals de Japanse duizendknoop) betreft, op vele jachtrevieren reeds aanwezig.
Zoals gezegd: het verleden kan soms op een merkwaardige manier doorspelen in het heden – maar het is nu, vandaag, dat jagers moeten handelen om de toekomst van het Vlaamse wild veilig te stellen. En niet morgen, wanneer het al te laat kan zijn.
