Het behoud van de jacht op de patrijs is een verstandige beslissing voor Vlaanderen
In het Vlaams parlement werd vandaag gedebatteerd over een voorstel om de patrijzenjacht te verbieden. Hubertus Vereniging Vlaanderen nam de voorbije weken – met succes – contact op met verschillende parlementsleden en presenteerde de meest recente gegevens van het INBO. Het voorstel, ingediend door Groen-fractieleider Mieke Schauvliege, werd dan ook door de meerderheid verworpen. De jacht op de patrijs, indien de lokale populatie voldoende groot is, blijft dus bestaan, niet in het minst omwille van de vele win-win situaties die jacht meebrengt voor de soort. Dit lijkt misschien contradictorisch, maar hieronder worden enkele overtuigende argumenten uit het debat besproken waarom het behoud van de jacht op de patrijs een verstandige beslissing is en waarom de samenwerking met de jachtsector essentieel is voor het behoud van deze iconische soort.
Onderschatte patrijzenpopulatie
Een belangrijk motief voor het behoud van de jacht op patrijzen is de geschatte populatieomvang op basis van het nieuwe telprotocol, dat natuurlijk door Mieke Schauvliege in twijfel werd getrokken. De geschatte aantallen uit het Groen-voorstel zijn gebaseerd op oude gegevens uit het project Algemene Broedvogels Vlaanderen (ABV). Het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO) heeft bevestigd dat deze aantallen een onderschatting zijn van de werkelijke populatie. Bovendien is in het kader van ABV jaarlijks slechts op 2.867 hectaren geïnventariseerd, terwijl sedert het nieuwe telprotocol jagers een gebiedsdekkende telling uitvoeren in gans Vlaanderen over minimum 218.650 hectaren. Het INBO analyseerde alle recente gegevens en nu blijken er meer patrijzen te zijn dan aanvankelijk werd gedacht. In het voorjaar van 2022 werden 14.258 broedparen waargenomen volgens het door de overheid opgelegde telprotocol, wat in schril contrast staat met de 5.000 koppels waarnaar Schauvliege verwijst in het debat.
Daarenboven is het tenenkrullend dat Schauvliege bewust leugens in haar discours gebruikt. Zij haalt aan dat er geen terreincontroles werden uitgevoerd, terwijl dat wél is gebeurd in 2021, 2022 en 2023. Daarnaast bejubelt ze het jachtverbod in Zwitserland, Groot Hertogdom Luxemburg en Nederland, waar de soort sinds een jachtverbod verdwenen of verder in aantal gedaald is.
Wildbeheer en jacht als onderdeel van natuurbehoud
Tinne Rombouts (CD&V) en Inez De Coninck (N-VA) erkennen dat er veel initiatieven in de jachtsector genomen worden om het uitsterven van de patrijs te voorkomen. Gwenny De Vroe (Open VLD) trad Rombouts en De Coninck bij om het voorstel van Schauvliege te verwerpen. Die return-on-investment is net de reden waarom jagers zoveel tijd investeren en moeite, noch middelen sparen in het beheer van de patrijs. Wanneer die inspanningen renderen en de patrijzenpopulatie hierdoor voldoende hoog is, kan de jager een zeer beperkt aandeel oogsten. Groen vindt jacht op de patrijs onverenigbaar met de kwetsbare status van de akkervogel. Bruno Tobback (Vooruit) sluit zich hierbij aan.
Enkele voorbeelden van deze inspanningen zijn het aanleggen van wildakkers, wildakkerstroken of keverbanken. Deze habitatverbeteringen bieden enerzijds beschutting voor akkervogels en anderzijds zorgen die voor voedsel, waaronder de noodzakelijke dierlijke eiwitten voor jonge patrijzen. Het behoud van de patrijzenjacht is dus van cruciaal belang als stimulans naar habitatherstel.
Een ander voorbeeld is het plaatsen van voederplaatsen om in de winter voldoende voedsel te voorzien voor akkervogels. Hoogtechnologische landbouwmachines laten steeds minder restvoedsel achter op de akkers, dus jagers zorgen met dit wintervoedsel voor een overbrugging van de hungry gap.
Samenwerking in plaats van verbod
‘In plaats van te pleiten voor een jachtverbod, moeten we de jachtsector de hand reiken’, aldus Tinne Rombouts (CD&V) die een vurig pleidooi hield voor het behoud van de jacht op de soort. Constructieve samenwerking met de jachtsector en het samen naar duurzame oplossingen zoeken voor een betere toekomst voor akkerfauna in het algemeen is de enige weg vooruit. De jachtsector is geen vijand, maar eerder een bondgenoot in dit verhaal.
Conclusie
Het behoud van de patrijzenjacht is een belangrijke stap naar een duurzame instandhouding van deze iconische akkervogel in Vlaanderen. De meerderheid erkent die pivoterende rol van de jachtsector en wenst die te behouden, vandaar dat het Groen-voorstel verworpen werd. Samenwerking met de jachtsector biedt de beste kansen voor het waarborgen van een gezonde en bloeiende patrijzenpopulatie in Vlaanderen.
Dus, beste Mieke, laten we nu vooruitkijken en samenwerken, in plaats van voortdurend obstakels op te werpen voor de jachtsector.