Hubertus Vereniging Vlaanderen stapt naar het Grondwettelijk Hof om het verbod op elektrische stroomhalsbanden voor jachthonden aan te vechten. Door een slinks manoeuvre probeerde bevoegd minister Ben Weyts de jachtsector voor voldongen feiten te plaatsen.
Vlaams minister van Dierenwelzijn Ben Weyts (N-VA) stelt een algemeen verbod in op het gebruik van elektrische stroomhalsbanden. Omdat hij van een uitzondering voor jachthonden niet wil weten, stapt Hubertus Vereniging Vlaanderen naar het Grondwettelijk Hof om de nieuwe bepaling juridisch aan te vechten. “Dit gaat om de veiligheid van de weggebruiker en het dier”, aldus directeur Geert Van den Bosch.
Even terugspoelen in de tijd. In juni 2017 bespreekt de jachtsector op het kabinet van Weyts een charter dat het probleem van vergiftigd lokaas wil aanpakken – een positief onthaald initiatief. Achteraf, van de gelegenheid gebruik makend, vraagt Hubertus Vereniging Vlaanderen naar een stand van zaken in het dossier van de stroomhalsbanden, waarop de minister laat weten in contact te blijven bij verdere
ontwikkelingen.
Veel jagers gebruiken namelijk het toestel. En dan vooral als ‘noodstop’, wanneer een jachthond bij het opmerken van een stuk wild ongecontroleerd zijn neus achterna loopt en daardoor zijn baas niet meer gehoorzaamt. Daardoor ziet het dier, bevangen door zijn instincten, niet altijd meer alle gevaren, zoals een autoweg of een fietspad. Bij het oversteken dreigen op die manier ongelukken te gebeuren. Een stroomhalsband kan, vanop afstand en als laatste reddingsmiddel, de hond terug bij zinnen brengen en erger vermijden.
Minister weigert overleg
Ondanks de belofte van Weyts om hierover het debat aan te gaan, bleef het stil van die kant. Maar dat betekent niet dat hij al die tijd stil zat, integendeel. Hubertus Vereniging Vlaanderen ontdekte recent dat hij, zonder overleg vooraf, eigenhandig beslist heeft om het gebruik van elektrische halsbanden in de toekomst te verbieden.
“Hij deed dat op een heel slinkse manier, door een klein zinnetje toe te voegen aan de wet op Dierenwelzijn en vervolgens te zwijgen in alle talen. Alsof hij de jagers op die manier voor voldongen feiten wilde plaatsen”, zegt Van den Bosch. “Een dergelijk manoeuvre voedt natuurlijk het wantrouwen, zeker omdat de minister geen uitleg wil verschaffen over zijn motieven.”
Maar wat betekent de aanpassing concreet? Voorlopig nog niets. Hoewel reeds goedgekeurd in de zomer moet de Vlaamse regering de ingangsdatum van de nieuwe wetgeving nog bepalen. Mogelijk doet ze dat en sourdine ergens na februari, om geen polemiek te wekken en tegenstanders de kans niet te geven stappen te ondernemen. Want vanaf dan geldt onverrichter zake de nieuwe situatie. Wie in Vlaanderen dan nog zijn jachthond voorziet van een apparaat en wordt gevat, kan een strafsanctie krijgen – een boete die kan oplopen tot tweeduizend euro. Vreemd genoeg mogen de toestellen wel blijven verkocht worden, net zoals het gebruik ervan in Wallonië toegestaan blijft.
Gezond verstand
Hubertus Vereniging Vlaanderen vindt dit, over de hele lijn, geen manier van werken. “In een democratie gaat een vakminister in dialoog
met alle partijen, ook diegenen die misschien niet meteen zijn voorkeur wegdragen”, aldus Van den Bosch. “Bovendien, bepaalde wetenschappelijke studies tonen aan dat het gebruik van stroomhalsbanden geen verwondingen of negatieve effecten heeft op het dier. En ook: jagers gebruiken die stroomhalsbanden niet voor niets: het moet de veiligheid garanderen van zowel het dier als het baasje, als de andere gebruikers in de publieke ruimte. Maar dat vindt de minister blijkbaar niet de moeite.”
Dat blijkt nagenoeg ook uit een antwoord van Weyts op een schriftelijke vraag van Vlaams Parlementslid Gwenny De Vroe. “Ik heb geen overleg gepleegd met de jagers en heb ook niet de intentie om dit nog te doen”, aldus de minister formeel. En een aanpassing doorvoeren behoort evenmin tot “zijn intenties”. Daarom besliste Hubertus Vereniging Vlaanderen om de regelgeving aan te vechten bij het Grondwettelijk Hof, één van de hoogste rechtscolleges van het land. Dat betekent voor de jachtorganisatie extra inspanningen, extra kosten.
“Maar Hubertus Vereniging Vlaanderen moet dit doen, geen twijfel aan”, aldus directeur Geert Van den Bosch. “Vlaanderen telt 12.000 jagers, waarvan 7.500 lid van onze belangenorganisatie: opkomen voor hun rechten betekent ook de juridische weg opgaan, zeker omdat velen met hun hond hun activiteiten in het buitengebied uitvoeren. Dit is geen kwestie pro of contra jacht, dit is een kwestie van gezond verstand.”