Op 19 mei kwamen partners van het buitengebied, waaronder jagers, vissers, landbouwers, motorcrossers en paardenliefhebbers samen om te betogen in Antwerpen. Een succesvolle betoging, zonder enige incidenten, om de frustraties van het platteland kenbaar te maken aan de overheid. Kort samengevat is er maar 1 eis: overleg met het platteland op een respectvolle manier. En deze eis werd kracht bijgezet door de talrijke aanwezigen, zo’n 1.500 à 2.000 jagers en sympathisanten.
Waarom kwamen wij op straat?
Er is maar 1 bekommernis van de jachtsector: we moeten meer en een betere natuur hebben, meer biodiversiteit en er moet meer ingezet worden om onze inheemse fauna en flora alle kansen te geven die ze verdienen, maar dan met overleg, met gezond boerenverstand en met respect voor de partners van het buitengebied. Stop met het polariserend beleid, enthousiasmeer de partners van het platteland en bouw bruggen i.p.v. ze telkens te willen opblazen.
Maar wat drijft ons dan eigenlijk wel om de straat op te gaan? We pleiten vanuit de jachtsector:
VOOR minder administratieve lasten
- Er worden meer en meer administratieve lasten opgelegd aan jagers, wat de uitvoering van een degelijk faunabeheer moeilijk maakt.
- Digitalisering zoals het “telprotocol patrijs” moet leiden tot vereenvoudiging, niet tot het ontplooien van moeilijke processen die voor ouderen vaak niet bruikbaar zijn
- Omslachtige administratieve procedure bij schade van beschermde soorten
VOOR gelijkberechtiging
- Als natuurorganisaties een opgevangen ree vrijlaten in de natuur (wat mogelijks neerkomt op het illegaal uitzetten van jachtwild) dan is men vol lof terwijl een jager zelfs geen nest van patrijzen of fazanten mag redden.
- Op de tellingen van het “telprotocol patrijs”, uitgevoerd door de jachtsector, worden controletellingen uitgevoerd. Op tellingen van patrijs in het kader van de “Broedvogelatlas Vlaanderen” (tellingen uitgevoerd door vrijwilligers van Natuurpunt) werden GEEN controletellingen uitgevoerd.
- Indien jagers onvoldoende afschot realiseren van zwartwild kunnen ze aansprakelijk gesteld worden voor de schade en er financieel voor opdraaien. Wanneer diezelfde schade afkomstig is uit natuurgebieden (waarin niet gejaagd wordt) dan draait de Vlaamse belastingbetaler op voor de kosten
- Vlaanderen telt per provincie een arrondissementscommissaris (AC) die bevoegd is voor de uitreiking, de weigering of de intrekking van een jachtverlof. Er heerst per provincie een verschillende discretionaire beoordeling van de ‘criteria’ op basis waarvan men een intrekking of weigering kan instellen. Met andere woorden, de Oost-Vlaamse jager wordt anders behandeld dan de West-Vlaamse jager
- In de meeste Vlaamse en federale administratieve beroepsprocedures zijn termijnen voorzien. Tegen een weigering van de afgifte van een jachtverlof of een intrekking ervan kan men beroep instellen waarbij de AC bij dezelfde partijen om advies vraagt (in beide gevallen het ANB) en waarbij de betrokkene jaren moet wachten op een uitspraak wegens gebrek aan termijnen waarin het ANB of de AC moet beslissen.
VOOR een sterk platteland
- We willen samenwerken op het platteland met de landbouwers, de vissers en paardenliefhebbers etc… om aan biotoopverbetering te doen en te zorgen voor voldoende biodiversiteit.
- Partners van het platteland staan letterlijk met de voeten in het veld en kennen de noden van het buitengebied. Samen willen we deze partnerships nog meer en beter versterken.
VOOR echt overleg
- Slechts na één jaar na de aanstelling van de nieuwe minister van Leefmilieu en Natuur is HVV als allerlaatste ‘uitgenodigd’ geweest op haar kabinet. Van een echte uitnodiging was geen sprake, want HVV heeft zelf om dit onderhoud gevraagd.
- Nadien was er een periodiek overleg, dat in de feite niet meer was dat het aanhoren van een monoloog van de kabinetsmedewerkers waarin de jachtsector om de haverklap de levieten gelezen werd.
- De geplande periodieke overlegmomenten met het ANB en INBO vonden onder het tijdperk Schauvliege plaats op de afgesproken overlegmomenten. Onder het tijdperk Demir worden die continue uitgesteld, ofwel op het laatste moment verplaatst.
- Zonder overleg met HVV werd de taakstelling in het kader van de ad nominatum subsidie verzwaard.
- Tellingen in het kader van Broedvogelatlas Vlaanderen gebeuren via een telprotocol. Echter, dat telprotocol is niet afgestemd op het inventariseren van bepaalde akker- en weidevogels, waardoor dit dé oorzaak is van de datakloof en de ganse polemiek rond de jacht op de patrijs.
- Andere tellingen, zoals bijvoorbeeld van haas, gebeuren zonder medeweten van de jachtsector. Ook hier stellen we vast dat vrijwilligers van natuursectoren tellingen van haas overdag!! uitvoeren.
VOOR minder regelgevende beperkingen
- De natuur is veranderend: adaptive management is belangrijk bij een veranderende natuur.
- Vandaag is er een verbod op:
- Het gebruik van geluiddempers en nachtrichtkijkers
- Jacht, bijzondere jacht en bestrijding op vos binnen de 50m rond vossen- en dassenburchten
- Nacht- en bouwjacht in Vlaanderen
- Jacht op de steenmarter en houtsnip terwijl beiden zich in een gunstige staat van instandhouding bevinden
- Het aankorrelen van everzwijnen met MEER dan 1 liter, evenals een te strikte beperking op het aantal aankorrelplaatsen die aangelegd mogen worden (1/50ha en minstens 150m tussen twee aankorrelplaatsen)
- Het gebruik van automatische ‘voedermachtines’
- Iemand die op 2 april het jachtrecht verwerft op een perceel moet een jaar wachten alvorens hij dat kan inkleuren/bejagen
- De natuurinspectie gaat nu op ronde om beperkende bepalingen op te leggen aan jachtrechthouders wanneer die voedertonnen staan hebben in een jachtrevier waar ook kleinwild zit. Reden hiervan: reewild mag niet gevoederd worden, behalve met hooi, zoutstenen of zoutpasta
VOOR een positieve beeldvorming inzake jacht.
- Het continue bashen van de jachtsector helpt niet om jagers te enthousiasmeren om werk te maken van biotoopverbetering en natuurbehoudinspanningen.
- Minister Demir heeft een polariserend beleid gevoerd waarbij ze tegenstanders tegen elkaar opzette i.p.v. ze te proberen verzoenen.
