‘De communicatie van Zuhal Demir komt vooral neer op niet-communicatie. Haar overleg op niet-overleg.’ Dat schrijft het HVV-bestuur in een open brief aan de minister van Omgeving. De jachtorganisatie stelt zich ernstige vragen bij haar beleidsstijl na het sluiten van de jacht op patrijzen in 59 wildbeheereenheden. ‘U wilt het kritische middenveld monddood. Maar HVV zal nooit zwijgen.’
Geachte minister van Omgeving
Beste mevrouw Demir
Het is duidelijk: u moet de jacht niet. Tenzij voor het terugdringen van de everzwijnen in Limburg kunt u weinig belangstelling opbrengen voor de tienduizend wildbeheerders actief in Vlaanderen. U noemt de sector en zijn vertegenwoordigers bovendien lastig, arrogant en vervelend. En van een belangenorganisatie zoals Hubertus Vereniging Vlaanderen vindt u allicht dat ze gerust een toontje lager mag zingen.
En dat behoort tot uw volste recht. Maar ondertussen zijn we op een punt beland dat uw persoonlijke aversie uw professionalisme in de weg staat. Als verkozene des volks negeert u systematisch de grieven van een deel van dat volk, waaronder trouwens opmerkelijk veel Limburgers. Sommigen plachten zelfs te zeggen: u bent geen minister van Jacht, u bent minister tegen Jacht.
Neem de recente beslissing over de sluiting van de patrijs in 59 wildbeheereenheden. Officieel ligt die bevoegdheid bij het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB), maar die voert ook maar slaafs uit wat u en uw naaste medewerkers dicteren. En u dicteerde eenzijdig om de resultaten van het nieuw telprotocol mee te nemen in de beslissing van ANB. Wat opvallend is. Ten eerste: die resultaten zijn helemaal niet wetenschappelijk; de doorlooptijd bedraagt drie jaar om over betrouwbare data te kunnen spreken. Ten tweede: zelfs de biologen die het telprotocol bedachten, moeten nog hun finale bevindingen publiceren, dus u neemt als beleidsmaker de vlucht vooruit. En ten derde: u houdt zich niet aan uw woord –misschien nog het ergste van al.
Tijdens een vergadering in januari dit jaar, waar minstens drie personen uit de jachtsector aanwezig waren en iemand van de Vlaamse regering, gaf u de verzekering dat 2021 een ‘testperiode’ zou worden. U garandeerde ook dat u de resultaten (of het gebrek aan resultaten) niet zou meenemen als criterium. Beide beloftes bleken een leugen –en de leugen werd vorige week onthuld, als een zakelijke mededeling aan de getroffen jachtgroepen zonder veel tekst en uitleg.
Maar feitelijk mag het niet verbazen. Uw communicatie komt vooral neer op niet-communiceren. Uw overleg komt vooral neer op niet-overleg. De patrijs is één voorbeeld, het tijdelijke jachtverbod in het wolvengebied een ander.
Nochtans, u kunt het wel. U kunt wel degelijk overleg plegen, en u bent niet te beroerd om organisaties mee te nemen in de schwung van uw campagne. Maar dan enkel de organisaties die u goed uitkomen, en u helpen met uw imago, zoals Natuurpunt (een electorale visvijver van honderdduizend gezinnen). Die tagt u met plezier in al uw berichten, die prijst u week om week voor bewezen diensten, maar eens een interview geven aan het HVV-ledenblad, of een woordje uitleg verstrekken over uw everzwijnenplan voor Hubertus TV, dan luidt het steevast: geen tijd, drukke agenda.
Zelfs al vindt u jagers weinig sympathiek, dan nog dient u met hen –wegens uw bevoegdheid– in dialoog te treden. Kwestie van elementaire beleefdheid. (En dialoog is niet: een gepland overleg gebruiken als een soort info-momentje om al uw jachtgerelateerde beslissingen pro forma mee te delen.)
Het is bekend dat u heerst volgens het ‘primaat van de politiek’, dat wil zeggen: de overheid beslist. En niemand anders. En wie zich wil moeien –in casu: het middenveld– wordt als hinderlijk beschouwd en wordt (subtiel en minder subtiel) bedreigd met het terugschroeven van zijn subsidies. Hubertus Vereniging Vlaanderen is voor u dat middenveld, net zoals de landbouwers dat zijn, en andere belangrijke spelers in het buitengebied, en dat kritische middenveld wilt u kraken, omdat u denkt dat uw visie (en dat van uw kabinet) als het enige juiste geldt. U duldt geen andere waarheden dan de uwe. Maar zo zit de wereld natuurlijk niet in elkaar. Zo makkelijk geven wij u niet gelijk.
Hubertus Vereniging Vlaanderen geeft niettemin de moed niet op, en hoopt alsnog tot een constructief gesprek te komen met u (over de patrijs) –een gesprek waarin écht geluisterd wordt naar elkaar, met begrip voor elkanders gevoeligheden en nuances in standpunten, en waarin gezocht kan worden naar misschien tijdelijke praktische oplossingen. Laat dit schrijven daartoe een aanzet zijn.
Hoogachtend
Het HVV-bestuur