Sinds het verschijnen van een wolf in Vlaanderen is de terugkeer van de wolf in de Lage Landen niet meer weg te denken uit het nieuws. De in Duitsland van een gps-zender voorziene wolvin bevindt zich volgens de Duitse wetenschapper nog steeds op het Militair Domein van Leopoldsburg.
Op zondag 11 maart 2018 bereikte het nieuws de Vlaamse huiskamers dat een andere wolf twee schapen had gedood in Bree. Tijdens het filmen van een reportage hierover ontstond een onderonsje tussen Jan Loos en Frederik Thoelen. Deze laatste bracht het nieuws dat er in Opoeteren door de Lokale Politie een wolvenkadaver werd gevonden.
Zowel de verbale als de non-verbale reactie van Dhr. Jan Loos sprak boekdelen. De manier waarop hij kijkt en dan zegt: “Als dat waar is, dan is die geschoten”, “Kogels gevonden?”. Daarop kreeg hij de realiteit voorgeschoteld, de wolf was het slachtoffer geworden van het drukke verkeer in Vlaanderen. Maar dat was blijkbaar nog niet voldoende voor wolvenkenner Jan Loos, in een reportage van TV Limburg later op de dag was de opmerking “Ik had gisteren een waarneming van jagers in Opoeteren. Is dat toeval?”.
In het Natuurhulpcentrum van Opglabbeek deed men nog snel een röntgenonderzoek om te kijken of er toch geen schotwonden vast te stellen waren op dit dode dier. Blijkbaar vertrouwt men daar zelfs de onderzoekers van het INBO niet.
Dit bewijst dat zelfs wanneer een auto een wolf doodrijdt, men nog probeert om jagers te stigmatiseren en totaal ongegrond verdachtmakingen te uiten aan ons adres.
Dhr. Jan Loos vergeet hierbij dat de jachtsector een zeer belangrijke rol kan spelen bij de monitoring van de wolf in Vlaanderen. De vele wildcamera’s van jagers in jachtrevieren kunnen de passage van wolven bewijzen. Daarnaast kunnen er ook meldingen zijn van wolven opgemerkt tijdens de jacht (vb. tijdens de aanzit), waarnemingen van sporen, …
De wolf die op 11 maart 2018 slachtoffer werd van het verkeer toont aan dat Vlaanderen geen geschikt leefgebied vormt voor deze diersoort. Het vele verkeer, de versnippering, de verspreide bebouwing, het intensieve landgebruik en de aanwezigheid van vee en neerhof- of huisdieren zullen ervoor zorgen dat er telkens zowel particuliere als professionele schade optreedt en de wolf telkens weer slachtoffer zal worden van ons drukke verkeer. Om die redenen mag er dan ook nooit actief gestreefd worden naar de permanente vestiging van een wolvenpopulatie in Vlaanderen, laat staan door herintroductie. De komst van de wolf mag nooit leiden tot een landschap vol met hekken en rasters, daar waar juist ontsnippering gewenst is en de afgelopen decennia werd beoogd door het natuurbeheer.
Hubertus Vereniging Vlaanderen betreurt ten zeerste de aanvallen en verdachtmakingen aan het adres van jagers, wildbeheerders en de jachtsector in het algemeen zoals op 11 maart 2018 in de media door Dhr. Jan Loos.
Jagers zijn geen wolvenhaters.
De visie van HVV over wolven kan u hier lezen.