De recente uitspraken van Jan Loos in een artikel in Het Nieuwsblad van vrijdag 2 augustus 2024, waarin hij jagers beschuldigt van het doden van wolven, roepen wederom de vraag op naar de geloofwaardigheid en integriteit van zijn beweringen. Loos heeft herhaaldelijk de jachtsector aangevallen zonder concrete bewijzen te leveren, wat hem de reputatie van een pathologisch leugenaar oplevert.
In het artikel beweert Loos dat solitaire wolven regelmatig verdwijnen omdat ze worden neergeschoten door jagers in opdracht van grootgrondbezitters. Dit soort ernstige beschuldigingen zonder enig tastbaar bewijs schaadt niet alleen de reputatie van jagers, maar ondermijnt ook het vertrouwen binnen het wolvenoverleg.
Hubertus Vereniging Vlaanderen heeft op 28 april 2020 al een bericht op hun website geplaatst waarin zij Loos’ houding hekelden. Zijn constante aanvallen op de jachtsector dragen niet bij aan een constructieve verstandhouding die essentieel is voor het wolvenoverleg, dat is een bijeenkomst van alle belangrijke stakeholders in het wolvendossier. In plaats van samen te werken en oplossingen te zoeken, kiest Loos steevast voor polemiek, wat de vooruitgang in het wolvendossier belemmert.
Het incident rondom wolvin Naya in 2019 is een sprekend voorbeeld van Loos’ ongefundeerde beschuldigingen. Loos beweerde toen dat wolvin Naya was neergeschoten door jagers, maar onderzoek toonde aan dat er geen menselijke tussenkomst was. Dergelijke uitspraken, gebaseerd op vermoedens en zonder bewijs, zeg maar “cafépraat”, zijn schadelijk en onverantwoord.
De vraag is nu of Jan Loos bewijzen kan aantonen voor zijn beschuldigingen. Indien hij geen concreet bewijs kan leveren, zou het hem sieren zijn woorden terug te nemen. Het is tijd dat Loos beseft dat beschuldigingen zonder onderbouwing niet bijdragen aan het debat en alleen maar verdeling zaaien. We raden Loos aan om zorgvuldiger om te gaan met zijn uitspraken en te streven naar een meer constructieve dialoog met de jachtsector.