‘Door de vele bloemen liet ik een imker vier kasten plaatsen.’ Jan De Rijk, jager in het Antwerpse, zaaide op enkele van zijn akkers speciale kruidenmengsels in het kader van ‘Zot van Patrijs’ en kreeg meer dan verhoopt.
Kleine ingrepen, grote effecten. Met die filosofie ging ‘Zot van Patrijs’ in 2017 van start, een samenwerking tussen Hubertus Vereniging Vlaanderen en een elftal partners uit Antwerpen, gaande van de landbouwsector en de jachtwereld, tot en met de Regionale Landschappen. Bedoeling: meer leefruimte creëren voor de patrijs, dat kwieke akkervogeltje. Nu het project stilaan op zijn einde loopt, trekt Jan De Rijk, een van de deelnemende jagers, enkele conclusies vanop het terrein. ‘Ik vind het weinig werk en zie snel resultaten.’
Voor de mensen die u niet kennen, wat precies deed u?
‘Ik zaaide enkele delen van akkerpercelen in met een speciaal zaad- en kruidenmengsel. En ik kan niet klagen. Het staat momenteel vol met zonnebloemen, die hoog en trots naar de hemel reiken. Ik vroeg zelfs een imker om vier kasten te zetten, omdat het rond de perceeltjes zoemt van de hommels en bijen. Ik kreeg ondertussen al twee potjes met honing als beloning. Mooi meegenomen.’
‘Enige nadeel nu: de extreme temperaturen, de hitte. Dat maakt de planten kapot, en ik kan geen water sproeien. Daarom ben ik benieuwd wat dat gaat geven in het najaar, wanneer de kolen moeten uitkomen. Hopelijk gaat het zaad niet vroegtijdig kapot. Want de kolen komen in de plaats van maïs, en moeten voldoende beschutting bieden aan de dieren in de wintermaanden.’
Trekken de akkerranden ook dieren aan?
‘Zowel mijn hazen als mijn fazanten genieten van de dekking, want die geeft een gevoel van veiligheid. Maar wat ik ook doe, de patrijzen blijven een beetje een probleem. Er zitten er zeker nog geen honderd op mijn revier. Dat komt door de specifieke voorwaarden die het vogeltje stelt. Een ingezaaid akkerrandje verricht natuurlijk geen wonderen, maar het helpt zeker.’
Wat zegt u tegen twijfelende jagers, die momenteel overwegen om ook zo’n perkje in te zaaien?
‘Gewoon doen. Ik vind het weinig werk. Maar landbouwers overtuigen om mee te doen, lijkt me echter niet altijd even makkelijk. Omdat die vooral de distels vrezen. De aanwezigheid van distels betekent meer werk qua bestrijding, en ze mogen ook niet in het stro terechtkomen, dat later als veevoer dient. Daarom beloofde ik aan de boeren uit de beurt dat ik op onze percelen die regelmatig zou verwijderen. Goede afspraken maken goede vrienden.’
Hoe heel Vlaanderen overtuigen om perkjes voor de patrijs aan te leggen?
‘Simpel. Subsidieer dit voldoende. Het komt de natuur alleen maar ten goede. Als ik soms zie waaraan de Vlaamse Overheid allemaal geld geeft, kan dit er best bij.’
- Infobord trekt aandacht van recreanten
In het Antwerps PDPO-project Zot van pAtrijs spannen 7 wildbeheereenheden zich in voor de patrijs en andere akkerfauna. Ze zaaiden kruidenmengsels in, plantten struiken aan, beheerden hagen en houtkanten. Vaak gebeurde dit in samenwerking met landbouwers, eigenaars, Regionale Landschappen en proefbedrijf Hooibeekhoeve. Heel wat diersoorten vinden voedsel in de aangelegde stukjes natuur, en kunnen er schuilen bij gevaar. Onder de slogan ‘Hier werken jager en boer samen aan onze akkernatuur’ maken de deelnemende jagers en landbouwers voorbijgangers attent op de meerwaarde van deze biodiversiteitsmaatregelen in landbouwgebied.
Een overzicht van de realisaties vindt u achter deze link.
